ती..

 कपाळाकडे काय पाहते आहेस अशी?

ती: जेवताना प्रत्येक घास चावलास की तुझ्या कपाळावरची शीर उडते. सेक्सी वाटतं ते मला.

जसा तुझा पंजा आणि निमुळती होत जाणारी लांबसडक बोटं.

ज्यांनी माझ्या चेहऱ्यावर आलेले केस सारखे मागे करत रहावेस आणि बोटांचा ओझरता स्पर्श क्षणभर रेंगाळून त्वचेत झिरपावा!

चिडू नकोस..

पण तुझी बोटं, तुझे गहिरे डोळे, 

दूपारी 'हा मुलगा आवडला का' विचारलंस त्याची दाढी,

 रस्त्याकडेला खोऱ्याने माती ओढणारे रापलेले पिळदार दंड, 

FC रोडवर बिनधास्त धुराची वर्तुळं काढणाऱ्या कॉलेजच्या मुली..

 या सगळयांचं एक मिश्रण होवून एक अनाम संवेदना छेडते मला..

कारण तुझे डोळे फक्त माझ्या शरीराचे बोल ऐकण्यात दंग आहेत. मी काहीही संगितलं आत्ता तरी पटेल तुला. 

म्हणूनच मला खरं बोलायचं आहे. 

आपण सहप्रवासी आहोत फक्त. माझं प्रेम आहे तुझ्यावर बहुतेक. माझा असा अहं च्या चिंध्या उडवणारा स्पष्टवक्तेपणा आवडतो तुला हे तुझ्या समंजस नजरेतून कळतंय मला..

त्याच नजरेचा आधार आहे मला,

म्हणूनच तुझ्यासमोर सर्वार्थाने निर्वस्त्र होवू शकते मी.. 

आधी विचारांचा संभोग आणि सहभोग होवू देत..

 विचार आणि कृती यांमधला काळ शक्यतितका ताणू..

अधीर होवू देत संपूर्ण शरीर..

तुझ्यातला फक्त शारिरीक वखवख माहिती असलेला आदिमानव जन्मूदे..

आहेतच तुझे डोळे, त्याची दाढी, तुझं घामाने डवरलेलं कपाळ, ते उन्हातले दंड..

फुटू देत ओलसर लाटा अशाच, येवो भरती..

जोवर मी हिसक्या- हिसक्यांनी क्लांत अंधारत नाही.. 

आणि हेच मरण असेल तर आता मला भिती नाही..

जोवर इंद्रियांचा संपूर्ण ताबा नाही..